Hannibal

eM miała nigdy nie obejrzeć Hannibala.

A to wszystko przez Sherlocka. I chodzenie na wykłady. Tak! Najlepiej zawsze zwalić winę na studia, prawda?

No i może jeszcze przez honor eM.

W tej historii eM jest postacią tragiczną prosto z dramatu antycznego.

Czego by nie zrobiła i tak jest skazana na porażkę. 

Przez jakiś czas po premierze pierwszego sezonu Hannibala eM widziała sporo tworów związanych z nim na tumblrze i wiedziała, że jej się spodoba. Dlatego unikała go jak ognia. Bo po co eM kolejny serial do oglądania? No po co?

Może nawet nie serial do oglądania, bo jeden odcinek trwa około godziny, ale po co eM kolejny fandom?

Jeżeli ktoś mówi, że gry internetowe to największy zjadacz czasu, to najwyraźniej nie był nigdy w żadnych fandomie. A czy można być w fandomie gier internetowych? Czy to możliwe, że to jest jeszcze grosze? 

I eM trwała w swoim postanowieniu, aż do momentu, kiedy na pewnym wykładzie została zmuszona do obejrzenia pewnej sceny z drugiego sezon. Ale, ale! eM wtedy jeszcze się trzymała (Nie. Zero flaków. eM, pomyśl, po co Ci kolejne dziwne sceny. Za mało Sylara z Herosów? Za mało Kości?). Niestety, od słowa do słowa eM wplątała się w zależność "Ja obejrzę Sherlocka, Ty obejrzysz Hannibala. Chociaż jeden odcinek. I tak będziesz dalej oglądać".

No i niestety. Czegoś się nie robi żeby propagować Sherlocka wśród ludzi, którzy go nie znają. Ehh.

Dla zainteresowanych: stan fanów Sherlocka powiększył się o jedną jednostkę dzięki temu!

I dlatego eM obejrzała Hannibala, a przy okazji zaraziła nim Sophie.

Sorry Sophie! 

O co chodzi z Hannibalem chyba każdy wie. Jeżeli nie, to eM zaprasza do Internetów, bo nie zamierza Wam tłumaczyć z czym to się je. #strasznysucharjeststraszny 

Po pierwsze musicie pamiętać, że Hannibal ma bardzo specyficzny fandom. Tak szalonego fandomu eM dawno nie widziała, a widziała ich w swoim życiu już całkiem sporo eM dziękuje bardzo. Dodatkowo, twórcy Hannibala są mocno w niego zaangażowani. eM nie wie jak inni, ale ten fandom powoduje, że jeszcze ciekawiej ogląda się kolejne odcinki. Podobno jeszcze lepiej się go ogląda, jeżeli czytało się książki i/lub oglądało się filmy. eM niestety jest ignorantką w tych sprawach, ale zamierza to zmienić przed początkiem trzeciego sezonu. 

Hannibal to jedyny serial, który eM musi oglądać z polskimi napisami. Zazwyczaj eM nie może się doczekać napisów, dlatego jak tylko pojawi się odcinek ogląda go i jest najszczęśliwszym człowiekiem pod słońcem. Tutaj jednak specyficzny głos Madsa, który gra Hannibala powoduje, że eM go ledwo rozumie, ale ten głos i sposób wypowiadania się tworzą klimat, dlatego eM nie narzeka. eM jest pod wrażeniem. Z resztą cała kreacja Hannibala w serialu jest bardzo ciekawa. Sposób wypowiadania kwestii, specyficzna uroda Madsa w połączeniu z ciekawie kreowaną garderobą (garnitury, których nie powstydziłby się Elijah!) eM wszystko to zalicza na plus. 

W serialu jest jeszcze Will Graham, który jest chodzącym nieszczęściem. eM nie jest w stanie policzyć ile razy mówiła/pisała, że "biedny Will jest biedny". eM nawet nie chce o tym pisać, bo jest jej przykro kiedy tylko o tym pomyśli. Jest też bardzoważnypanprowadzący śledztwo, który ani razu nie zażartował "Ej, wiecie z czym rymuje się Hannibal?". Jest Alana, która powinna być mądra i powinna słuchać co biedny Will mówi, ale niestety, każdy serial potrzebuje bohaterki, która ma potencjał, ale go nie wykorzystuje. Jest Ruda Reporterka, która tylko potwierdza, że eM nie lubi dziennikarek w serialach. Jest drugi pod względem biedności doktor Chilton, który ma pecha. I armię fanów wśród oglądających serial. I jest jeszcze sporo bohaterów. Jest Abigail, która straciła jednego ojca a zyskała dwóch. Jest blond psychiatra Hannibala. I drużyna siedząca w laboratorium. I są niegrzeczni ludzie, którzy kończą na talerzu. 

No właśnie. Są trzy reakcje na pokazywane jedzenie w Hannibalu: 

a) Ojej! Jakie to ładne, jak to smacznie wygląda! Chyba się robię głodna! Dajcie mi jeść!

b) Ojej, ładnie to wygląda, ale chyba zbyt wyszukane jak dla mnie. Dziękuję. Postoję. 

c) O. To jest ładne, ale... To jest ludzina. Pamiętaj, To jest ludzina. Fuj. Oni to jedzą. Fuj. Ludzina. Fuj! (I tak jestem głodna)

Serial jest brutalny. Krew się leje. Mięso smaży. Miejsca zbrodni wyglądają okropnie. eM czasami boi się pomyśleć kto to wymyśla i co siedzi w mózgu tej osoby. I na pewno eM nie chciałaby spotkać tej osoby w ciemnym zaułku. Przez to nie jest to serial dla wszystkich.

Na wspomnienie zasługuje także muzyka w serialu, która idealnie buduje klimat. eM się kilka razy złapała na tym, że jej serce zaczyna bić w tempie muzyki. Fakt faktem, czasami muzyka zdradza, że coś się zdarzy i to zabiera troszeczkę zabawy, ale i tak eM uważa muzykę w Hannibalu za jedną z najlepiej dobranych. 

Dodatkowe spostrzeżenia:

• eM ma większą paranoję niż miała i teraz coraz częściej obawia się czy ktoś jej nie zje. (eM od razu mówi, że jest bardzo niesmaczna i nie należy próbować jej spożyć). Spróbujcie przy eM powiedzieć, że nie wyobrażacie sobie posiłku bez mięsa.
• Dodatkowo, eM zaczęła być miła dla wszystkich i oczekuje tego samego, bo dowiedziała się, że bycie niemiłym dla innych nie powoduje tylko nieprzyjemności. Może to spowodować, że zostanie  się kolacją.
• Scenka rodzajowa z życia eM:
  eM siedzi zimą w pokoju opatulona kocykiem i ogląda Hannibala. Wchodzi mamaeM.
  MamaeM: Tobie jest zimno, czy się boisz?
  eM: Zimno. Chociaż też się trochę boję. Hannibala oglądam.*ogromny uśmiech eM*
  MamaeM: Nie możesz czegoś normalnego oglądać?