Teoria 7 odcinków.

Praca ta poświęcona jest fenomenowi dotyczącego możliwości ocenienia, czy serial spełnia nasze oczekiwania na podstawie pierwszych siedmiu odcinków pierwszego sezonu. eM uroczyście oświadcza, że praca została napisana samodzielnie. Dane na których się opiera, zostały zebrane w czasie kilkuletnich już badań prowadzonych przez eM. Jeżeli ktoś chciałby wykorzystać teorię 7 odcinków w swojej pracy, eM prosi o kontakt, poda więcej danych, które skrupulatnie notowała podczas prowadzenia badań. 

Taaa. Jasne. eM nawet na blogu nie potrafi co tydzień postu napisać, a co dopiero mówić o poważnych badaniach. 

Pracę rozpoczyna rozważanie na temat tego co daje twórcom seriali i ich widzom Pilot serialu (nazywany fachowo odcinkiem pilotażowym). Następnie, eM przechodzi do wyjaśnienia swojej teorii 7 odcinków na podstawie serialów długoodcinkowych (powyżej 20 odcinków w sezonie), oraz na podstawie serialów krótkoodcinkowych (poniżej 20 odcinków w sezonie). 

Wiecie, eM miała napisać recenzję, ale nie może się skupić, dlatego pomarudzi o czymś, o czym od dawna myślała.

eM nie może sobie wyobrazić jakim cudem przedstawiciele stacji telewizyjnych potrafią po jednym odcinku nowego serialu stwierdzić, czy coś będzie dobre czy nie. eM po prostu nie może sobie wyobrazić, że ktoś daje eM jeden odcinek serialu i każe jej zadecydować o jego być lub nie być. Oczywiście, na pewno stacje mają ogromną liczbę speców od wszystkiego (ekhemmarketinguistatystykiekehem), którzy są tak fajni, że zobaczą pierwsze pięć minut i mogą stwierdzić będą z tego ludzie serial. eM wie, że mają dane, że maja trendy i inne blablabla. Ale jednak jest to zadziwiające. Na podstawie 50 minut wybierają coś, co mają nadzieję, że spodoba się ludziom. Po emisji Pilota też nie jest łatwo. Oglądalność dużo nie powie, bo zależy on od różnych czynników i zazwyczaj spada im dalej w sezon. Chyba, że odkryto, że jest to bardzo dobry serial.

No właśnie. Pytanie do Was: Czy zdarzyło się Wam powiedzieć po Pilocie serialu, że tak na 100% to jest to co chcecie oglądać? Bo eM nigdy tak nie miała. eM widzi potencjał niektórych seriali, ale trudno jest jej go ocenić, bo twórcy są bardzo często... Nieobliczalni. Piloty są kręcone dużo wcześniej niż cała reszta sezonu, dlatego po jakimś czasie, kiedy ogląda się cały pierwszy sezon od początku można zauważyć zmiany. I w obsadzie i w wyglądzie, a czasami nawet i w wątkach, które w kolejnych odcinkach zostają zamiecione pod dywanik. Oj, tak żeby nikt nie widział. No dobrze, piloty są potrzebne, żeby dowiedzieć się o czym będzie serial i ogólnie z czym to się je. Jednak eM ostatnio zaczęła się skłaniać do tego, że o serialu można więcej powiedzieć po ok. 7 odcinkach. Pilot to za mało. Z tego co eM widziała, zazwyczaj jest to rozplanowane w poniższy sposób: 

Odcinek 1: Pilot

Poznajemy bohaterów. Dowiadujemy się kim są, gdzie są, co robią. Kto jest dobry, a kto zły. Staramy zaklepać ciacha, jeżeli nie zrobiliśmy tego przed rozpoczęciem emisji. Poznajemy główny problem serialu. Zdarza się, że pod koniec odcinka bohaterowie rozpoczynają przygodę, która zakończy się z ostatnim odcinkiem sezonu. Lub serialu. Twórcy wrzucają do Pilota jakąś tajemnicę. Ot, tak żeby było ciekawie. Jeżeli ciekawie będzie, to widz sięgnie po kolejny odcinek. 

Odcinek 2: Dzieje się mało. Znaczy coś się dzieje, ale raczej pod względem pogłębiania relacji pomiędzy bohaterami lub dowiadujemy się coś niecoś o ich historii. Jeżeli Widz czeka na kolejny odcinek, to jest całkiem nieźle.

Odcinek 3-6: Dowiadujemy się coraz więcej o bohaterach. W tym momencie możemy już dokładnie określić kogo będziemy shippować. Bardzo powoli tworzą się podstawy fandomów. Dlaczego? Bo jest już całkiem sporo materiału do tworzenia różnych wariacji związanych z gifami. Jest jakiś spisek/tajemnica, która ciągnie się przez cały sezon wyjaśniając się dopiero pod koniec. W niektórych odcinkach bohaterowie radośnie zapominają na całe 40-50 minut o tym, że jeszcze odcinek temu ten spisek przeżywali bardzo mocno. W serialach młodzieżowych to właśnie w którymś z tych odcinków główna para całuje się po raz pierwszy przy akompaniamencie ckliwej muzyki.

Odcinek 7: ZAWSZE wydarzy się coś takiego, że człowiek ma ochotę rzucić wszystko inne i zabrać się za oglądanie odcinków (to dobra sytuacja, kiedy ma się sezon do nadrobienia, zła jeżeli czeka nas 3 tygodniowa świąteczna przerwa, przedłużona jeszcze o dwa tygodnie, bo aktor grający głównego bohatera złamał włos na głowie). eM odnosi tę teorię do amerykańskich seriali, dlatego zastanawia się, czy to może być związane z tym, że często 7 odcinek serialu wypada w czasie November Sweeps, czyli czasu, kiedy badana jest oglądalność w Ameryce. 

Oczywiście, że w serialach, które mają mniejszą liczbę odcinków wygląda to inaczej, ale zróbcie sobie przelicznik i wyjdzie mniej więcej to samo. Mniej więcej. 

eM sama nie wie co tym postem chciała przekazać. Chyba to, że często kiedy dojdzie do 7 odcinka serialu, a do tego czasu nie przełączy się jakiś pstryczek w jej mózgu, to eM rezygnuje z oglądania. Z drugiej strony, eM chciała napisać, że warto dawać szansę serialom, których Pilot nie spodobał nam się do końca. Jest szansa, że będzie lepiej. A i nam będzie się łatwiej hejtować. Przynajmniej znajomi nie będą mogli użyć argumentu pod tytułem aletynieoglądałaś/eś!

Tak może czuć się osobnik po 7 odcinkach.

Ej. A może to wszystko rozchodzi się o to, że eM najwięcej potrafi obejrzeć 7 odcinków jednego dnia, kiedy wciągnie się w jakiś serial? eM zawsze próbuje obejrzeć więcej, ale jakoś jej to nigdy nie wyszło...

A Wy macie jakieś swoje spostrzeżenia dotyczące seriali? eM z chęcią Was wysłucha! 

A teorię 7 odcinków, możecie nazywać teorią eM.

Śmiało, eM się nie obrazi!