Mark Helprin Zimowa Opowieść

eM nie wie co z tego wyjdzie.
Z jednej strony, eM chciałaby Wam napisać tylko i wyłącznie o Zimowej Opowieści.
Z drugiej strony czytając tę książkę przez miesiąc, eM miała mnóstwo czasu, żeby przemyśleć parę rzeczy związanych z czytaniem książek. A dokładniej z ich bardzo szybkim czytaniem.

Jako, że eM zawsze powtarza, że eM bardziej spisuje swoje przemyślenia na temat książki, a nie ją recenzuje (więc niech nikt eM nie bije, że posty eM nie wyglądają jak typowe recenzje), eM napisze i o jednym i o drugim.
Znając eM, pewnie znajdzie się jeszcze jakiś trzeci wątek, który eM bardzo chciałaby omówić.



Zimowa Opowieść jest świetna.
I to nie w typowym szybko-łatwo-bezboleśnie stylu, wręcz przeciwnie. Jeżeli śledzicie eMbooka i eMtwittera, to wiecie, że przeczytanie całej książki zajęło eM ponad miesiąc. W tym roku eM dłużej czytała tylko Przeminęło z wiatrem, które objętościowo było dłuższe, a mimo wszystko czytało jej się to łatwiej. Spowodowane to było przede wszystkim niezliczoną ilością opisów znajdujących się w powieści. I to nie taki, pierwszych-lepszych opisów, eM ma na myśli opisy pełne najróżniejszych środków stylistycznych. BA! eM jest prawie pewna, że w Zimowej Opowieści występują wszystkie środki stylistyczne jej znane. eM dałaby do tego przykłady, ale znacie eM, lenistwo to jej drugie imię!

I może zniechęcać i długość i obfitość opisów, może czasami trudno jest się wbić w historię zawartą w tej książce, ale uwierzcie, warto ją przeczytać. eM dawno nie czytała książki w której autor tak pięknie malowałby słowami. Jeżeli lubicie pozachwycać się nad techniką autora bardziej niż nad samą historią to jest to coś dla Was. Jeżeli lubicie historie, w których połowy rzeczy musicie się domyślać sami, to jest to coś dla Was. Tak samo, jeżeli lubicie szukać dziury w cały, magiczno-realistycznym świecie. To dopiero dobra zabawa!

A eM z przyjemnością stworzyłaby kilka wersji matury rozszerzonej z polskiego z wykorzystaniem fragmentów Zimowej Opowieści. Więc CKE, wiesz do kogo się zgłosić!
eM miałaby problemy z dorobieniem do tego klucza, ale od tego są specjaliści.
Prawda?

A teraz nadszedł czas na marudzenie eM! 

eM nienawidzi tego niepisanego wyścigu kto ile przeczytał w ciągu określonego czasu.
I żeby nikt nie zrozumiał eM źle, eM nie broni chwalić się ile się czyta na przykład w ciągu miesiąca! Jeżeli potrzebujecie tego, chcecie prowadzić ewidencję przeczytanych książek i sprawdzać dla samych siebie, eM Was do tego zachęca!
Nie ma nic gorszego, niż wpatrywanie się w opis książki i zastanawianie się, czy to się już kiedyś w całości czytało, czy to tylko ten opis co chwila nam się w oczy rzucał (eM ma tak co jakiś czas).
No dobra, jest sporo gorszych rzeczy, ale wiecie o co eM chodzi.
Ba! Sama eM ma swoje konto na goodreadsie od roku, na którym wszystko zapisuje, bo pamięć eM nie jest już tak dobra jak kiedyś.

Nakręcanie ludzi na jak największą liczbę przeczytanych książek może wywodzić się z chęci sprzedania jak największej liczby egzemplarzy swoich książek przez Wydawnictwa. Im dłużej czytamy, tym mniej czytamy (ilościowo). To samo może tyczyć się jakości książek, prawda?
eM książki YA czyta średnio w dwa dni. Gdyby eM czytała tylko YA (znaczy miała na to ochotę i nie miała ochoty co dwie książki zamordować kapciem głównych bohaterek), to wychodzi, że eM rocznie czytałaby tak gdzieś z 180 książek. Robi wrażenie, co?
Za to gdyby eM czytałaby książki w stylu Zimowej opowieści przeczytałaby ich około 12 w ciągu roku.
A teraz w pamięci zróbcie obliczenia. Co wygląda lepiej w sprzedaży? (eM wie, że są biblioteki i że książki można od znajomych pożyczać, ale wiecie jak to zazwyczaj wychodzi. Znaczy przynajmniej tak u eM wychodzi)

Czytanie książek zazwyczaj kojarzy się eM z miłą rzeczą (oprócz czytania lektur, spośród których eM przeczytała prawie wszystkie, a były tam takie które eM miała ochotę wyrzucić przez okno. Cześć Werter!). Dlatego eM bardzo się zdziwiła, kiedy odkryła jak mocno była zirytowana, kiedy czytała przez miesiąc Zimową opowieść. Gdyby jeszcze jej się ta książka nie podobała, to eM by zrozumiała, ale tu było inaczej! eM była zachwycona! Ciężko się czytało, ale słowa były piękne. Rzadko się spotyka takie książki. A przynajmniej ostatnio omijają eM.

To skąd się to wzięło?
Ktoś ma jeszcze jakiś pomysł?

Jak eM jeszcze trochę nad tym tematem posiedzi, to może osobnego posta napisze, a co!