Przyszedł czas w którym po tych wszystkich czarodziejach, wampirach i dystopiach, na zagraniczne książkowe salony coraz pewniejszym krokiem zaczynają wchodzić motywy słowiańskie, czy wschodnioeuropejskie. I nie chodzi mi tutaj o wydawanie książek naszych rodzimych, czy sąsiednich autorów a o inspirację naszą kulturą, wydarzeniami historycznych czy językiem przez zachodnich autorów.
Może na razie nie ma tego zbyt wiele (a może inaczej, sama nie przeczytałam zbyt wielu takich tytułów. JESZCZE), ale warto na nie zwrócić uwagę, bo wręcz fascynujące jest to jak inni wykorzystują to co doskonale (lub nie) znamy. Co więcej, coraz więcej zachodnich autorów sięga po inspiracje ze wschodu, idąc coraz dalej - wręcz do samej Azji.
Na podstawie mojego obecnego stanu wiedzy (który może nie jest może zbyt duży, ale mam oczy i uszy szeroko otwarte i jak tylko widzę coś w słowiańskich klimatach od razu zaczynam się bliżej przyglądać) jestem w stanie wyróżnić dwa główne sposoby wykorzystania słowiańskiej (czy wschodnioeuropejskiej) kultury.
Pierwszym z nich jest bezpośrednie odwołanie się do legend i historii, dzięki czemu dostajemy mniej lub bardziej wierny retelling albo historię którą na wszelki wypadek sprawdzamy w źródłach historycznych, ponieważ wydaje nam się, że to mogło się naprawdę wydarzyć. W moim przypadku, kiedy czytam jeden czy drugi rodzaj doświadczam nostalgicznego uczucia powrotu do dzieciństwa a dokładnie do czasu, kiedy rodzice czytali mi Baśnie Narodów ZSRR (brzmi to dziwnie, ale baśnie były cudne! Jak tylko znajdę tę książkę, pokażę ją Wam na instagramie).
Dlatego jeżeli szukacie czegoś bardzo klimatycznego, mogę polecić Wam książki dwóch autorek. Jedną z nich jest Naomi Novak i jej Wybrana w której oprócz zabawy ze smoczymi tropami (które nie wiem jak dla Was, ale dla mnie są zawsze mile widziane, szczególnie jeśli dotyczą porywania przez smoki młodych dziewcząt), dostajemy tajemniczy las, fascynujący system magiczny, wioskę z jej wadami i zaletami oraz.. bohaterki o swojsko brzmiących imionach - Agnieszka czy Kasia. Kolejnym plusem jest również to, że cała historia zamyka się w jednym tomie.
Wiem, że również w poprzednich swoich książkach Naomi wplatała polskie akcenty, ale niestety cały czas mam problem ze znalezieniem Smoka Jego Królewskiej Mości a dopóki nie przeczytam nie chcę wydawać opinii (szok, ale serio ja tak często mam!).
W podobny sposób, chociaż czerpiąc bardziej z historii naszych wschodnich sąsiadów, inspirację słowiańską i kulturą wplotła w swoją historię Katherine Arden w trylogii Niedźwiedź i słowik. Znowu mamy magię, ale tym razem nawiązująca bezpośrednio do słowiańskich wierzeń i tego co się działo jak na słowiańskie tereny weszło chrześcijaństwo. Klimatu świetnie dopełnia zderzenie zderzeniu historycznego, prawdziwego świata z tym magicznym.
Drugim sposobem na wprowadzenie słowiańskiego klimatu do historii jest stworzenie alternatywnego świata, który w pewnych aspektach posiada słowiańskie nawiązania. Idealnymi przykładami na takie poprowadzenie historii są Leigh Bardugo i jej trylogia Grisza (i dylogia o Nikolai’u) oraz Emily A. Duncan z Wicked Saints. Z tym zaznaczeniem, że dla Leigh kultura i język krajów wschodnioeuropejskich był punktem wyjścia do stworzenia czegoś całkowicie nowego, swego rodzaju podstawą do zbudowania nowych słów, sama kultura (a wręcz stwierdziłabym nawet, że religijność) jedynie delikatnie przebija się w niektórych momentach i jest raczej dodatkiem do historii niż wychodzi na pierwszy plan. Tak w przypadku Wicked Saints dostajemy bezpośrednie zapożyczenia z języka dotyczące nazewnictwa miejsc (wraz z polskimi znakami!), nadawanych imion czy nawiązanie do ciepłych relacji między dwoma państwami (ekhempolskarosjaoficjalniepotwierdzoneekhem).
W tym momencie moja lista na razie się tu kończy, ale nie kończą się moje poszukiwania książek inspirowanych słowiańską, czy wschodnioeuropejską kulturą, bądźcie gotowi na kolejne części! A jeżeli sami znajdzie jakiś tytuł w takim klimacie, koniecznie dajcie mi znać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz